GRANICE ODSTĘPSTW OD STOSOWANIA OKREŚLONYCH WSKAZAŃ DLA PROCEDURY “IMMEDIATE LOADING OF DENTAL IMPLANTS” („NATYCHMIASTOWEGO OBCIĄŻENIA IMPLANTÓW DENTYSTYCZNYCH”)

Prezentacja  – Natychmiastowe obciążenia implantów

Uzasadnienie wyboru metody implantologicznej

Wysoka skuteczność natychmiastowego obciążenia wprowadzonych do kości implantów dentystycznych została obecnie, bez istotniejszych zastrzeżeń, potwierdzona w przebiegu prowadzonych w tym zakresie badań i stosownych prób klinicznych.

Uwarunkowania medyczne oraz techniczne są zaledwie jednym, wcale nie najważniejszym elementem wpływającym na wybór metody implantologicznej, gdyż zawsze są one skonfrontowane z oczekiwaniami pacjenta w kontekście jego czasowej dostępności oraz możliwości finansowych. Dlatego też ostateczna decyzja należy zawsze do pacjenta i nie zawsze jest wyborem optymalnym.

Zauważalnym, i zdaniem autora tej pracy jednym z najistotniejszych, czynnikiem determinującym wybór optymalnego protokołu implantologicznego jest czas, który ponadto warunkuje w sposób znaczny pozostałe czynniki wpływające na ten wybór.

Wybór literatury związanej z tematem Natychmiastowe obciążenia implantów

Dostępna literatura przedmiotu przekonuje, że zakres badań i prób klinicznych poszerza się systematycznie w ostatnich latach, a ich głównym celem jest optymalizacja obecnie stosowanych procedur medycznych, w ramach metody jednoetapowego protokołu implantologicznego połączonego z natychmiastową odbudową protetyczną. Optymalizacja ta możliwa jest dzięki znacznie dokładniejszemu rozpoznaniu i zrozumieniu czynników wpływających na długoterminowe przetrwanie natychmiastowo obciążonych implantów.

Przegląd elektronicznej bazy danych PubMed został wykonany przy zastosowaniu zwrotu „immediate loading of dental implants” (ILDI) z użyciem różnych kombinacji i ustawień słów. Było on uzupełniony poprzez manualny przegląd wcześniej raportowanych publikacji i do artykułów na które powoływali się poszczególni autorzy.

Na przestrzeni 23 lat, począwszy od 1988 roku, od którego autor rozpoczął przegląd literatury, badacze z wielu krajów i ośrodków naukowych skoncentrowali swoją uwagę na różnorodnych aspektach związanych z opisywaną problematyką, a zwłaszcza na: różnych aspektach osteointegracji, micro i macro design implantów w  kontekście skuteczności połączenia implant-kość, chirurgii komputerowo nawigowanej (computer guided surgery), ocenie stanu kości po wprowadzeniu implantów w krótkim, średnim i długim terminie, możliwościach łączenia różnych protokołów implantologicznych (np. immediate placement with immediate loading) stosowaniu materiałów augmentacyjnych, powikłaniach poimplantacyjnych oraz na kryteriach włączenia lub wyłączenia w przypadku pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka terapeutycznego (paradontoza, cukrzyca, HIV, nikotynizm, bruksizm etc.). Jednym ze spostrzeżeń autora tej pracy jest większa ilość podejmowanych badań nad skutecznością zastosowanie ILDI w bezzębnej żuchwie niż w szczęce.

W trakcie przeglądu literatury przeglądnięto 810 prac badawczych z których:

• 259 dotyczyło ogólnych, ww. aspektów związanych z procedurą ILDI
• 183 artykułów poświęcono analizie protokołu ILDI dla bezzębnej żuchwy
• 133 artykułów poświęcono analizie protokołu ILDI dla bezzębnej szczęki
• 56 artykułów poświęcono analizie protokołu ILDI dla częściowo bezzębnej szczęki w odcinku przednim
• 56 artykułów poświęcono analizie protokołu ILDI dla częściowo bezzębnej szczęki w odcinku bocznym
• 64 artykułów poświęcono analizie protokołu ILDI dla częściowo bezzębnej żuchwy w odcinku bocznym
• 44 artykułów poświęcono analizie protokołu ILDI dla częściowo bezzębnej żuchwy w odcinku przednim
• 79 artykułów poświęcono analizie protokołu ILDI dla braków pojedynczych zębów w odcinku przednim szczęki
• 53 artykułów poświęcono analizie protokołu ILDI dla braków pojedynczych zębów w odcinku bocznym szczęki
• 49 artykułów poświęcono analizie protokołu ILDI dla braków pojedynczych zębów w odcinku bocznym żuchwy
• 46 artykułów poświęcono analizie protokołu ILDI dla braków pojedynczych zębów w odcinku przednim żuchwy
• 34 artykuły poświęcone były ocenie możliwości użycia chirurgii komputerowo nawigowanej używanej w implantologii – ta tematyka pojawiła się w opracowaniach po raz pierwszy w 2002 roku a liczba artykułów dot. tej problematyki stale rośnie (największa ilość badań została raportowana w ostatnich 2-3 latach)
• 61 artykułów dotyczyło prac badawczych opierających się na wynikach prób klinicznych na zwierzętach (szczury, małpy, psy rasy Biggle, króliki i mini-świnki)

Listy do wydawców i autorów raportowanych artykułów i nieopublikowane artykuły nie były analizowane.

Opis własnego doświadczenia

Autor w swojej pracy klinicysty opiera się na 2 systemach implantologicznych Ankylos i Xive, a zwłaszcza na protokole Ankylos SynCone Concept. Retrospektywnej analizie poddano 13 pacjentów z całkowitym bezzębiem żuchwy, których zaopatrzono 4 implantami w przednim jej odcinku. W 11 przypadkach dokonano natychmiastowego funkcjonalnego obciążenia protezą typu overdenture w dniu zabiegu na tej samej wizycie. W dwóch przypadkach śródzabiegowo podjęto decyzją o odroczeniu obciążenia protetycznego. Ww. pacjenci byli poddani obserwacji pozabiegowej przez okres od 6 miesięcy do 5,5 roku. Współczynnik przetrwania implantu na dzień 30.06.2011 wynosi 98,08%. Ponadto zaprezentowano 2 przypadki natychmiastowej implantacji z natychmiastową funkcjonalną odbudową bezzębnej szczęki a także 3 przypadki natychmiastowej implantacji pojedynczego zęba w szczęce w odcinku przednim połączone z natychmiastowym niefunkcjonalnym obciążeniem oraz 2 przypadki implantacji połączone z natychmiastową niefunkcjonalną odbudową w szczęce w odcinku bocznym.

Procedura Ankylos SynCone Concept posiada sztywno określone procedury zastosowania. Odnosi się to między innymi do określonej długości wprowadzanych implantów (preferowane – 14 mm i nie krótsze niż 11 mm) oraz czasu dzielącego zabieg chirurgiczny od utraty ostatniego zęba w żuchwie (9 miesięcy). Autor niniejszej pracy odnotowuje iż w niektórych przypadkach nie zastosował się do tych jasno określonych wskazań i zastosował odpowiednio:

1. 8 implantów o długości 8 mm u 2 pacjentów z zaawansowaną resorpcją kości podstawnej – klasa E wg Lekholm’a i Zarb’a
2. 5 implantów o długości 9,5 mm u 3 pacjentów w układzie kombinowanym z implantami o różnych długościach spełniających wskazaną normę
3. u 7 pacjentów usunięto zęby z odcinka przedniego w okresie nie przekraczającym 30 dni przed implantacją
4. tylko 4 spośród 13 pacjentów spełniało wszystkie normy włączenia, z czego w przypadku jednego pacjenta nie było zastosowanej procedury natychmiastowego obciążenia
5. utracono 1 implant o długości 9,5 mm

Konkluzja – czy można przełamywać bariery?

Szczegółowa analiza pomiarów poziomu kości oraz wartość periotestu, nie daje jednoznacznych wyników negujących lub potwierdzających zasadność stosowania odstępstw od wskazań zapisanych w procedurze SynCone. Daje natomiast ciekawy materiał badawczy służący analizie listy wskazań i wykluczeń pod kątem wytyczania nowych metod terapeutycznych.

Abstract pracy masterskiej Lek. stom. Magdaleny Żywickiej przesłany w dniu 14 lipca do Dr. Pablo Hess’a z Uniwersytetu we Frankfurcie nad Menem.

Zapraszamy do zapoznania się z prezentacją podsumowującą całą pracę Master Thesis na podstawie której lek. stom. Magdalena Żywicka otrzymała tytuł MASTER OF SCIENCE (M.Sc.) IN ORAL IMPLANTOLOGY

[v=j9waGL-FiPo]