Urazy zębów
Urazy w stomatologii mogą zdarzyć się w każdym wieku. Najczęściej występują u pacjentów w wieku rozwojowym, dotyczą zarówno zębów mlecznych i stałych. Główną przyczyną urazów są upadki w trakcie gier, zabaw, uprawiania sportu, a także wypadki komunikacyjne i pobicia. Szczególnie narażone na tego typu urazy są górne siekacze centralne tzw. jedynki, czego bezpośrednią przyczyną jest fakt, że wyrzynają się one jako pierwsze zęby i wystają podpierając wargę górną – są ekstremalnie narażone na „strzał”. Dodatkowym czynnikiem narażającym zęby przednie na złamania jest ich kanalikowa budowa, która we wczesnym okresie rozwojowym jest niedostatecznie silna i stabilna. Taki ząb pod mikroskopem wygląda jak gąbka, złożony z tysiąca kanalików, które tuż po wyrznięciu są dużo szersze niż po upływie kilku lat, kiedy to zachodzi proces ich uwapnienia i stopniowego zwężania. Zatem okres od 7 do 12 roku życia, kiedy z jednej strony aktywność dziecka jest największa i kontakty z rówieśnikami są często bardzo urazowe, zaś struktura anatomiczna zębów najmniej odporna na urazy mechaniczne.
Najczęściej stosowaną na świecie klasyfikacją urazów jest klasyfikacja wg Ellisa. Wyróżnia ona 9 klas:
I – złamanie korony zęba w obrębie szkliwa
II – złamanie korony w obrębie szkliwa i zębiny
III – złamanie korony zęba z obnażeniem miazgi
IV – uraz prowadzący do utraty żywotności miazgi, ze złamaniem korony zęba lub bez złamania
V – całkowite zwichnięcie zęba
VI – złamanie korzenia
VII – zwichnięcie częściowe zęba
VIII – złamanie korony w okolicy szyjki zęba
IX – uszkodzenie zębów mlecznych
Z powyższej klasyfikacji wg Ellisa wynika, że leczenie zębów po urazie może wymagać interdyscyplinarnej współpracy lekarzy dentystów z wielu dziedzin: stomatologii zachowawczej, endodoncji, protetyki, implantologii i ortodoncji.
Pacjencie! Czasami po silnych urazach zębów przy braku zauważalnych objawów uszkodzenia zęba dochodzi do obumarcia miazgi lub patologicznej resorpcji, czyli zaniku tkanek zębowych. Dlatego konieczna jest konsultacja u stomatologa bezpośrednio po urazie oraz okresowa kontrola kliniczna i radiologiczna. Jeśli zauważysz zmianę barwy zęba, zwiększoną ruchomość lub bolesność zęba który miał kiedyś uraz to zgłoś się na leczenie.
