Ciąża
W czasie ciąży zachodzi wiele zmian hormonalnych. Mogą one prowadzić do rozpulchnienia błony śluzowej ust. Przez to dziąsła stają się bardziej podatne na infekcje. Może powstać zapalenie dziąseł zwane gingivitis ciążowe. Ponieważ łatwiej dochodzi do krwawienia dziąseł, utrudniona jest prawidłowa i skuteczna higiena jamy ustnej. Wzrasta ryzyko wystąpienia próchnicy i paradontozy. Nie można wykluczyć wpływu tych chorób na ogólny stan zdrowia przyszłej mamy oraz nienarodzonego dziecka. Dlatego także w okresie ciąży tak bardzo istotna jest staranna higiena jamy ustnej, jak również profilaktyczne zabiegi u dentysty. Objawy chorobowe dziąseł związane z ciążą z reguły znikają po urodzeniu dziecka.
Zdjęcie 1 – Typowy obraz gingivitis ciążowego.
Zdjęcie 2 – Zdrowe dziąsła po urodzeniu dziecka.
Strona 6
Od dawna powszechnie wiadomo, że niektóre czynniki zwiększają ryzyko przedwczesnego porodu lub niedowagi urodzeniowej (np. zapalenie przewodów moczowych, wcześniejsze wielokrotne porody jak również palenie papierosów czy spożywanie alkoholu). Od niedawna podejrzewa się także paradontozę o zwiększanie ryzyka wystąpienia powikłań ciążowych. Dotychczasowe wyniki badań nie dają jednak jednoznacznego potwierdzenia.
Uwaga: W czasie ciąży wzrasta ryzyko wystąpienia zapalenia dziąseł i parodontozy. Nie można wykluczyć, że choroby te zwiększają ryzyko wystąpienia powikłań ciążowych. Dlatego też szczególnie ważna w tym czasie jest staranna higiena jamy ustnej oraz regularne wizyty kontrolne u dentysty.
Cukrzyca
W Europie cierpi na diabetes mellitus – ”cukrzycę” ok. 7% populacji. Tendencja jest wzrastająca. Przypuszczalnie choroba stwierdzana jest tylko u połowy chorych. Powodem wzrostu zachorowań na cukrzycę jest z pewnością „epidemia” nadwagi oraz brak ruchu. Diabetycy poddani są trzykrotnie większemu ryzyku zachorowania na parodontozę niż osoby zdrowe. To dotyczy także pacjentów, którzy muszą wstrzykiwać sobie insulinę jak i tych, którzy są leczeni za pomocą tabletek. Ryzyko rozpadu tkanki kostnej i utraty zębów jest dużo wyższe w przypadku pacjentów źle ustabilizowanych diabetologicznie. Jeżeli poziom cukru jest pod stałą kontrolą, to nie ma większego ryzyka niż u osób zdrowych, u których rozpoznano parodontozę.
Strona 7
Leczenie parodontozy u pacjentów chorych na cukrzycę, którzy są prawidłowo ustabilizowani diabetologicznie, z reguły kończy się sukcesem. Z większym prawdopodobieństwem udaje się zapobiec dalszemu rozpadowi tkanki kostnej, niż u źle ustabilizowanych diabetyków lub osób, które w ogóle nie wiedzą, że cierpią na cukrzycę. Częściej cierpią oni na zaburzenia procesu gojenia po usunięciu zęba i częściej rozwijają się ropnie podokostnowe oraz stany zapalne dziąseł z bolesnymi owrzodzeniami i popękanymi kącikami ust (pęknięcia skóry).
Tekst obok zdjęcia – Wielu diabetyków ma popękane kąciki ust.
Od pewnego czasu prowadzone są intensywne badania naukowe, czy cukrzyca i parodontoza wzajemnie na siebie wpływają. Przypuszczalnie na niekorzystny przebieg cukrzycy może mieć wpływ nieleczone zapalenie dziąseł, ponieważ pacjenci cierpiący na paradontozę maja podwyższony poziom cukru we krwi. Nierozpoznana i nieleczona parodontoza może mieć negatywny wpływ na przebieg choroby oraz ustawienie terapii diabetyka. Dlatego bardzo ważne jest konsekwentne leczenie stwierdzonej parodontozy, celem dobrego ustabilizowania poziomu cukru we krwi i ogólnie statusu cukrzycy.
Strona 8
Jeżeli chorują Państwo na cukrzycę, powinni Państwo zbadać się u swojego dentysty pod kątem chorób paradontalnych (gingivitis, paradontoza), aby możliwie najwcześniej rozpoznać chorobę i rozpocząć jej leczenie.
Uwaga: Choroby przyzębia i cukrzyca wzajemnie na siebie wpływają: Jeżeli jedna choroba jest dobrze ustabilizowana, to ma to pozytywny wpływ na tę drugą. Prosimy korzystać z możliwości wczesnego rozpoznania choroby (gingivitis, paradontoza) u dentysty oraz u lekarza internisty (cukrzyca). Prosimy wspierać leczenie poprzez prawidłową pielęgnację zębów oraz staranną kontrolę poziomu cukru we krwi.
Choroby nerek i dializa
Choroby nerek mogą rozwijać się przez wiele lat, pogarszać stan zdrowia i prowadzić do konieczności dializowania, a nierzadko do przeszczepu nerki. Złe ustabilizowanie diabetologiczne pacjenta chorego na cukrzycę stwarza szczególne zagrożenie, może doprowadzić do uszkodzenia nerek.
Dla chorych na nerki bardzo ważne jest, aby nie dopuszczać do stanów zapalnych w jamie ustnej. Pacjenci dializowani często zaniedbują higienę jamy ustnej z powodu długotrwałego stresu. Następstwem mogą być próchnica i parodontoza. Ponieważ parodontoza jest obciążeniem dla organizmu i może przyczyniać się do chorób innych organów, należy poświęcać ogromna uwagę higienie zębów i jamy ustnej. Ważna są optymalna higiena jamy ustnej i prawidłowy zgryz.
Uwaga: Parodontoza jest obciążeniem dla całego organizmu, dlatego szczególnie chorzy na nerki powinni jej unikać. Prosimy korzystać z badań u dentysty i dbać o higienę jamy ustnej.
Przeszczep organów
Przed przeszczepem należy zadbać o zdrowe dziąsła oraz wyleczoną próchnicę zębów. Warunkiem przeprowadzenia planowej transplantacji jest zupełne wyleczenie zębów. Jeżeli warunek ten nie jest spełniony, to zaplanowana operacja musi być przesunięta w czasie. Dlatego przed przeszczepem należy zbadać się u dentysty. Zadecyduje on potem w porozumieniu z Państwa internistą o dalszym sposobie leczenia.
Pacjenci po przeszczepie poddawani są długotrwałej terapii, która ma zapobiec odrzuceniu przeszczepu (zmniejszenie reakcji immunologicznej). Jeżeli podawany jest Cyclosporin A, to są Państwo bardziej podatni na różne infekcje, które mogą rozpocząć się zachorowaniem na paradontozę (gingivitis, parodontitis). Dlatego szczególnie ważna jest konsekwentna higiena jamy ustnej, także po transplantacji. Przeszczepom serca i nerek często towarzyszy dodatkowe leczenie środkami obniżającymi ciśnienie krwi, tak zwanymi antagonistami wapnia (np. nifedipin, amlodipin, nitrendipin). U niektórych pacjentów może wystąpić przerost dziąseł będący działaniem ubocznym stosowania tych leków. Przerost może objawiać się w różnoraki sposób.
Strona 10
Na początku powierzchnia dziąseł, która sama w sobie jest gładka, wygląda na pomarszczoną, nabrzmiałą i jest podobna do kalafiora. Potem może powstać wydatne zgrubienie. Przerost dziąseł sprzyja tworzeniu się bakteryjnych osadów na zębach oraz utrudnia ich pielęgnację. Skutkiem tego może być powstanie stanu zapalnego dziąseł z jego wszystkimi niekorzystnymi następstwami. Dlatego też dla dentysty są Państwo „pacjentem wyższego ryzyka”. Odpowiednio częściej powinni Państwo odwiedzać dentystę i poddawać się zabiegom profesjonalnego czyszczenia zębów przeprowadzanego przez wykwalifikowaną higienistkę profesjonalną. Jeżeli jednak dojdzie do przerostu dziąseł, Zostaje ustalony plan terapii z lekarzem transplantologiem.
Uwaga: Warunkiem przeprowadzenia transplantacji jest całkowite wyleczenie zębów. Po przeszczepie szczególnie ważna jest higiena jamy ustnej, aby utrzymać zęby w zdrowiu, a także zdrowie całego organizmu.
Nadciśnienie tętnicze i choroby serca
Leczenie podwyższonego ciśnienia krwi (nadciśnienia) polega na przyjmowaniu odpowiednich leków przez dłuższy czas, z reguły do końca życia. Przyjmowanie pewnej grupy tych preparatów, tak zwanych antagonistów wapnia (np. nifedipin, amlodipin, nitrendipin) może powodować przerost dziąseł. Towarzyszy mu odczucie dyskomfortu, nie tylko dlatego, że przerośnięte dziąsła nie wyglądają ładnie, ale także dlatego, że choroba w zaawansowanym stadium utrudnia żucie. Ponadto przerost dziąseł sprzyja tworzeniu się bakteryjnych osadów na zębach.
Strona 11
Zdjęcie 1 – Zdrowe dziąsła wypełniają przestrzenie międzyzębowe i nie krwawią przy dotykaniu. Zęby są bez nalotu.
Zdjęcie 2 – Przerost dziąseł sprzyja tworzeniu się bakteryjnych osadów na zębach oraz utrudnia pielęgnację zębów. Następstwem jest zapalenie dziąseł (gingivitis).
Cd. tekstu:
Wywołać to może chroniczny stan zapalny dziąseł oraz przyzębia. Istnieje niebezpieczeństwo rozchwiania zębów, a w konsekwencji ich wypadnięcia. Jeżeli zauważą Państwo u siebie przerost dziąseł, proszę natychmiast zgłosić się do dentysty. Wraz z Państwa lekarzem domowym lub internistą ustali on, jaki sposób leczenia będzie dla Państwa najlepszy.
Obecnie toczy się bardzo żywa dyskusja na temat ewentualnego wpływu chorób paradontalnych na przebieg chorób układu krążenia, takich jak np. zawał serca czy udar mózgu. Naukowcy stwierdzili, że osoba z chorobą paradontalną jest dwa razy bardziej narażona na zawał serca lub udar, niż osoba zdrowa. Twierdzenie to opiera się na fakcie, że bakterie z jamy ustnej dostają się do krwioobiegu, sprzyjają powstawaniu skrzepów krwi, a to z kolei może być przyczyną zawału serca lub udaru mózgu.
Strona 12
Według innej teorii choroby paradontalne wywołują stany zapalne, które prowadzą do zgrubienia ścian naczyń krwionośnych (arteriosklerozy). Przyszłość pokaże, czy te opinie są uzasadnione.
Uwaga: Niektóre leki obniżające ciśnienie krwi mogą powodować przerost dziąseł, który utrudnia higienę jamy ustnej. Następstwem może być gingivitis i paradontoza. Choroby te podejrzewa się o zwiększanie ryzyka wystąpienia chorób układu krążenia. Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym i/lub cierpiący na inną chorobę układu krążenia powinni szczególnie dbać o higienę jamy ustnej.
Ciąża
W czasie ciąży zachodzi wiele zmian hormonalnych. Mogą one prowadzić do rozpulchnienia błony śluzowej ust. Przez to dziąsła stają się bardziej podatne na infekcje. Może powstać zapalenie dziąseł zwane gingivitis ciążowe. Ponieważ łatwiej dochodzi do krwawienia dziąseł, utrudniona jest prawidłowa i skuteczna higiena jamy ustnej. Wzrasta ryzyko wystąpienia próchnicy i paradontozy. Nie można wykluczyć wpływu tych chorób na ogólny stan zdrowia przyszłej mamy oraz nienarodzonego dziecka. Dlatego także w okresie ciąży tak bardzo istotna jest staranna higiena jamy ustnej, jak również profilaktyczne zabiegi u dentysty. Objawy chorobowe dziąseł związane z ciążą z reguły znikają po urodzeniu dziecka.
Od dawna powszechnie wiadomo, że niektóre czynniki zwiększają ryzyko przedwczesnego porodu lub niedowagi urodzeniowej (np. zapalenie przewodów moczowych, wcześniejsze wielokrotne porody jak również palenie papierosów czy spożywanie alkoholu). Od niedawna podejrzewa się także paradontozę o zwiększanie ryzyka wystąpienia powikłań ciążowych. Dotychczasowe wyniki badań nie dają jednak jednoznacznego potwierdzenia.
Ważne.
W czasie ciąży wzrasta ryzyko wystąpienia zapalenia dziąseł i parodontozy. Nie można wykluczyć, że choroby te zwiększają ryzyko wystąpienia powikłań ciążowych. Dlatego też szczególnie ważna w tym czasie jest staranna higiena jamy ustnej oraz regularne wizyty kontrolne u dentysty.
Cukrzyca
W Europie cierpi na diabetes mellitus – ”cukrzycę” ok. 7% populacji. Tendencja jest wzrastająca. Przypuszczalnie choroba stwierdzana jest tylko u połowy chorych. Powodem wzrostu zachorowań na cukrzycę jest z pewnością „epidemia” nadwagi oraz brak ruchu. Diabetycy poddani są trzykrotnie większemu ryzyku zachorowania na parodontozę niż osoby zdrowe. To dotyczy także pacjentów, którzy muszą wstrzykiwać sobie insulinę jak i tych, którzy są leczeni za pomocą tabletek. Ryzyko rozpadu tkanki kostnej i utraty zębów jest dużo wyższe w przypadku pacjentów źle ustabilizowanych diabetologicznie. Jeżeli poziom cukru jest pod stałą kontrolą, to nie ma większego ryzyka niż u osób zdrowych, u których rozpoznano parodontozę.
Leczenie parodontozy u pacjentów chorych na cukrzycę, którzy są prawidłowo ustabilizowani diabetologicznie, z reguły kończy się sukcesem. Z większym prawdopodobieństwem udaje się zapobiec dalszemu rozpadowi tkanki kostnej, niż u źle ustabilizowanych diabetyków lub osób, które w ogóle nie wiedzą, że cierpią na cukrzycę. Częściej cierpią oni na zaburzenia procesu gojenia po usunięciu zęba i częściej rozwijają się ropnie podokostnowe oraz stany zapalne dziąseł z bolesnymi owrzodzeniami i popękanymi kącikami ust (pęknięcia skóry).
Od pewnego czasu prowadzone są intensywne badania naukowe, czy cukrzyca i parodontoza wzajemnie na siebie wpływają. Przypuszczalnie na niekorzystny przebieg cukrzycy może mieć wpływ nieleczone zapalenie dziąseł, ponieważ pacjenci cierpiący na paradontozę maja podwyższony poziom cukru we krwi. Nierozpoznana i nieleczona parodontoza może mieć negatywny wpływ na przebieg choroby oraz ustawienie terapii diabetyka. Dlatego bardzo ważne jest konsekwentne leczenie stwierdzonej parodontozy, celem dobrego ustabilizowania poziomu cukru we krwi i ogólnie statusu cukrzycy.
Jeżeli chorują Państwo na cukrzycę, powinni Państwo zbadać się u swojego dentysty pod kątem chorób paradontalnych (gingivitis, paradontoza), aby możliwie najwcześniej rozpoznać chorobę i rozpocząć jej leczenie.
Ważne.
Choroby przyzębia i cukrzyca wzajemnie na siebie wpływają: Jeżeli jedna choroba jest dobrze ustabilizowana, to ma to pozytywny wpływ na tę drugą. Prosimy korzystać z możliwości wczesnego rozpoznania choroby (gingivitis, paradontoza) u dentysty oraz u lekarza internisty (cukrzyca). Prosimy wspierać leczenie poprzez prawidłową pielęgnację zębów oraz staranną kontrolę poziomu cukru we krwi.
Choroby nerek i dializa
Choroby nerek mogą rozwijać się przez wiele lat, pogarszać stan zdrowia i prowadzić do konieczności dializowania, a nierzadko do przeszczepu nerki. Złe ustabilizowanie diabetologiczne pacjenta chorego na cukrzycę stwarza szczególne zagrożenie, może doprowadzić do uszkodzenia nerek.Dla chorych na nerki bardzo ważne jest, aby nie dopuszczać do stanów zapalnych w jamie ustnej. Pacjenci dializowani często zaniedbują higienę jamy ustnej z powodu długotrwałego stresu. Następstwem mogą być próchnica i parodontoza. Ponieważ parodontoza jest obciążeniem dla organizmu i może przyczyniać się do chorób innych organów, należy poświęcać ogromna uwagę higienie zębów i jamy ustnej. Ważna są optymalna higiena jamy ustnej i prawidłowy zgryz.
Ważne.
Parodontoza jest obciążeniem dla całego organizmu, dlatego szczególnie chorzy na nerki powinni jej unikać. Prosimy korzystać z badań u dentysty i dbać o higienę jamy ustnej.
Przeszczep organów
Przed przeszczepem należy zadbać o zdrowe dziąsła oraz wyleczoną próchnicę zębów. Warunkiem przeprowadzenia planowej transplantacji jest zupełne wyleczenie zębów. Jeżeli warunek ten nie jest spełniony, to zaplanowana operacja musi być przesunięta w czasie. Dlatego przed przeszczepem należy zbadać się u dentysty. Zadecyduje on potem w porozumieniu z Państwa internistą o dalszym sposobie leczenia. Pacjenci po przeszczepie poddawani są długotrwałej terapii, która ma zapobiec odrzuceniu przeszczepu (zmniejszenie reakcji immunologicznej). Jeżeli podawany jest Cyclosporin A, to są Państwo bardziej podatni na różne infekcje, które mogą rozpocząć się zachorowaniem na paradontozę (gingivitis, parodontitis). Dlatego szczególnie ważna jest konsekwentna higiena jamy ustnej, także po transplantacji. Przeszczepom serca i nerek często towarzyszy dodatkowe leczenie środkami obniżającymi ciśnienie krwi, tak zwanymi antagonistami wapnia (np. nifedipin, amlodipin, nitrendipin). U niektórych pacjentów może wystąpić przerost dziąseł będący działaniem ubocznym stosowania tych leków. Przerost może objawiać się w różnoraki sposób.
Na początku powierzchnia dziąseł, która sama w sobie jest gładka, wygląda na pomarszczoną, nabrzmiałą i jest podobna do kalafiora. Potem może powstać wydatne zgrubienie. Przerost dziąseł sprzyja tworzeniu się bakteryjnych osadów na zębach oraz utrudnia ich pielęgnację. Skutkiem tego może być powstanie stanu zapalnego dziąseł z jego wszystkimi niekorzystnymi następstwami. Dlatego też dla dentysty są Państwo „pacjentem wyższego ryzyka”. Odpowiednio częściej powinni Państwo odwiedzać dentystę i poddawać się zabiegom profesjonalnego czyszczenia zębów przeprowadzanego przez wykwalifikowaną higienistkę profesjonalną. Jeżeli jednak dojdzie do przerostu dziąseł, Zostaje ustalony plan terapii z lekarzem transplantologiem.
Ważne.
Warunkiem przeprowadzenia transplantacji jest całkowite wyleczenie zębów. Po przeszczepie szczególnie ważna jest higiena jamy ustnej, aby utrzymać zęby w zdrowiu, a także zdrowie całego organizmu.
Nadciśnienie tętnicze i choroby serca
Leczenie podwyższonego ciśnienia krwi (nadciśnienia) polega na przyjmowaniu odpowiednich leków przez dłuższy czas, z reguły do końca życia. Przyjmowanie pewnej grupy tych preparatów, tak zwanych antagonistów wapnia (np. nifedipin, amlodipin, nitrendipin) może powodować przerost dziąseł. Towarzyszy mu odczucie dyskomfortu, nie tylko dlatego, że przerośnięte dziąsła nie wyglądają ładnie, ale także dlatego, że choroba w zaawansowanym stadium utrudnia żucie. Ponadto przerost dziąseł sprzyja tworzeniu się bakteryjnych osadów na zębach.
Wywołać to może chroniczny stan zapalny dziąseł oraz przyzębia. Istnieje niebezpieczeństwo rozchwiania zębów, a w konsekwencji ich wypadnięcia. Jeżeli zauważą Państwo u siebie przerost dziąseł, proszę natychmiast zgłosić się do dentysty. Wraz z Państwa lekarzem domowym lub internistą ustali on, jaki sposób leczenia będzie dla Państwa najlepszy.
Obecnie toczy się bardzo żywa dyskusja na temat ewentualnego wpływu chorób paradontalnych na przebieg chorób układu krążenia, takich jak np. zawał serca czy udar mózgu. Naukowcy stwierdzili, że osoba z chorobą paradontalną jest dwa razy bardziej narażona na zawał serca lub udar, niż osoba zdrowa. Twierdzenie to opiera się na fakcie, że bakterie z jamy ustnej dostają się do krwioobiegu, sprzyjają powstawaniu skrzepów krwi, a to z kolei może być przyczyną zawału serca lub udaru mózgu.
Według innej teorii choroby paradontalne wywołują stany zapalne, które prowadzą do zgrubienia ścian naczyń krwionośnych (arteriosklerozy). Przyszłość pokaże, czy te opinie są uzasadnione.
Ważne.
Niektóre leki obniżające ciśnienie krwi mogą powodować przerost dziąseł, który utrudnia higienę jamy ustnej. Następstwem może być gingivitis i paradontoza. Choroby te podejrzewa się o zwiększanie ryzyka wystąpienia chorób układu krążenia. Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym i/lub cierpiący na inną chorobę układu krążenia powinni szczególnie dbać o higienę jamy ustnej.
