Leczenie kanałowe
… i jego główne cele terapeutyczne
Głównym celem leczenia kanałowego jest wyeliminowanie bólu i utrzymanie zęba w jamie ustnej jak najdłużej. Ból zęba spowodowany jest stanami zapalnymi miazgi zębowej, które na ogół są następstwem procesów próchnicowych lub urazów mechanicznych. W wyniku procesów zapalnych może także dojść do obumarcia miazgi zębowej czy nawet zgorzeli, której częstym następstwem jest infekcja rozprzestrzeniająca się do kości otaczającej ząb przyczynowy. Miazga zębowa to miękka tkanka, która tworzą nerwy i naczynia zapotarujące ząb w składniki odżywcze, i stanowi doskonały system kontroli nad strukturą zęba. Czasami w przebiegu opisywanych powyżej procesów zapalnych miazgi zębowej dochodzi do jej zakażenia drobnoustrojami chorobotwórczymi na ogół beztlenowymi.
Beztlenowce znajdują się we wnętrzu zęba; w komorze i w systemie korzeniowym mając doskonałe warunki do życia i namnażania się. Bakterie te stanowią przyczynę stanu zapalnego będącego reakcją sprzeciwu organizmu na obecność drobnoustrojów. Miazga zębowa pod wpływem bakterii ulega zniszczeniu, zdarza się że dochodzi nawet do ropnego stanu wokół korzenia i w jego okolicy. Powyższe okoliczności sprowadzają pacjenta do dentysty w celu wyeliminowania silnych dolegliwości bólowych.
Lekarz dentysta ma możliwość ulżenia w bólu jedynie dwoma sposobami przez:
- Ekstrakcję czyli wyrwanie zęba
- Leczenie kanałowe – leczenie endodontyczne
Ekstrakcja zęba na zawsze wyklucza go z jamy ustnej gwarantując jednocześnie ustąpienie dolegliwości bólowych niemal natychmiast.
Leczenie kanałowe daje nadzieję na przetrwanie zęba przez długie lata. Decyzja o wyborze metody leczenia jest wynikiem wspólnych ustaleń lekarza dentysty z pacjentem.
Istotą leczenia kanałowego jest przede wszystkim usunięcie zainfekowanej, chorej miazgi zębowej zawierającej drobnoustroje chorobotwórcze. Cały system korzeniowy wraz z koroną zęba zostaje precyzyjnie oczyszczony z martwej tkanki i bakterii w sposób uniemożliwiający rozprzestrzenianie się infekcji wgłąb tkanek otaczających ząb. Pomimo stosowania nowoczesnych technik endodontycznych, pracy w powiększeniu mikroskopu operacyjnego, respektowania rygorystycznych procedur przez endodontę nie ma jeszcze metody pozwalającej na stuprocentowe wyeliminowanie drobnoustrojów z zainfekowanego zęba. Doświadczenie pokazuje jednak, że praca endodonty w większości przypadków kończy się sukcesem choć leczenie kanałowe jest nadal obciążone pewnym ryzykiem niepowodzenia.
Leczenie kanałowe przeprowadzane jest w znieczuleniu miejscowym lub przewodowym i w znakomitej większości przypadków jest bezbolesne. Często jednak po ustąpieniu znieczulenia występują dolegliwości bólowe uśmierzane lekami przeciwbólowymi, a w zaawansowanych procesach infekcyjnych ordynowane są przez lekarza stomatologa antybiotyków w celu przyśpieszenia procesu gojenia i zabezpieczenia przez rozprzestrzenieniem infekcji. Z reguły po trzech dniach od zakończenia leczenia, ból ustępuje bezpowrotnie.
