Wybicie zęba (łac. luxatio totalis, ang. avulsion) – jest to całkowite przemieszczenie zęba poza zębodół. Najczęściej dochodzi do niego wskutek urazu mechanicznego. Zębami najbardziej narażonymi na wybicie ze względu na swoją budowę i położenie są siekacze centralne i boczne szczęki.
Rodzicu! Jeśli u Twojego dojdzie w wyniku urazu do wybicia zęba powinieneś wykonać parę prostych kroków, aby zwiększyć szansę na jego utrzymanie w jamie ustnej:
- Zachować spokój i odnaleźć wybity ząb. Nie należy chwytać go za korzeń, staraj się trzymać go za koronę.
- Jeśli nie widzisz wyraźnych uszkodzeń to po przepłukaniu zęba solą fizjologiczną możesz go samemu umieścić w zębodole (replantować). Następnie poleć dziecku zagryźć kawałek gazy, chusteczki itp. i natychmiast udaj się do gabinetu stomatologicznego, gdzie lekarz dentysta przeprowadzi dalsze postępowanie.
- Jeśli nie jesteś w stanie samemu replantować zęba to umieść go w jednym z następujących płynów: sól fizjologiczna, płyn do soczewek, mleko, ślina. Nie należy przechowywać wybitego zęba w zwykłej wodzie wodociągowej.
Kluczową kwestią decydująca o powodzeniu replantacji jest czas! Po około 1-2 godzinach dochodzi do obumierania komórek ozębnej (tworzących aparat utrzymujący ząb w zębodole), co znacznie pogarsza rokowanie.
Po wykonaniu zabiegu replantacji należy zrobić zdjęcie rentgenowskie oraz zszynować ząb na około 14 dni. Jeśli okres przebywania zęba poza zębodołem nie był zbyt długi, a pacjent jest w odpowiednim wieku (niezakończony rozwój korzenia) to istnieje szansa na to, że ząb pozostanie żywy. Czasami jednak będzie konieczne leczenie kanałowe replantowanego zęba. Bardzo ważną kwestią jest przestrzeganie terminów wizyt kontrolnych i okresowego wykonywania zdjęć rentgenowskich według zaleceń lekarza stomatologa.
